အမြဲတမ်းတော့ ကွေ့ကောက်မနေပါဘူး....
အဲ့လိုဘဲ အလှတရားဆိုတာလည်း ထာဝရ အမြဲ မတည်ရှိနိူင်ပြန်ဘူး
အို၊ နာ၊ သေ ဘာမှ မမြဲတဲ့ ဒီလောကကြီးထဲမှာ
အဲ့ဒီ ဒုက္ခသစ္စာကို လူတွေ ဘာကြောင့် မေ့ထားကျသလဲ...
အတ္တတွေ တစ်နင့်တစ်ပိုးနဲ့ ဖြစ်တည်မှုတစ်ခုအတွက်
အသက်ရှုနှုန်းတွေ ခလုတ်တိုက်သည့် အထိ့ အလုပ်ရှုပ်ကျ...
အတောမသတ်နိူင်တဲ့ အဲ့ဒီလောဘကြောင့်ဘဲ
လူ့အသက်ပေါင်းများစွာ စတေးခဲ့ကျ...
အနိမ့် အမြင့် အတက် အကျ
ဟာမိုနီမဖြစ်တဲ့ ဒီသဘာဝထဲမှာ
ငါအသက်မဆက်လိုတော့ဘူး...
နောက်ဆုံး
ငါသိ့လိုက်တာက
ငါလည်း ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အလိုလိုနေရင်
ညာနေမိ့တယ် ဆိုတာကိုဘဲ...
i,fjzL
No comments:
Post a Comment